Doctor Werner Anacker, Thüringen (Duitsland)

Diplom Tierartz Doctor Werner Anacker, Thüringen (Duitsland)

Ein Mann aus Tausenden, Wisschenschaftler und Taubenzüchter

 doctor-werner-anacker.jpg

Tekst Colla Alberts©

 

Echte duivendokters, ze bestaan nog volop Goddank, zijn beschikbaar om onze duiven in de best mogelijke conditie & gezondheid te brengen en te houden, een van hen wil ik eens nader aan u voorstellen.

In de voormalige DDR was het niet simpel om na de Studie voor Dierarts te promoveren in een richting die niet meteen als “nützlich für unser Wirtschaft” aangemerkt kon worden. Ook Postduiven waren gewoon dieren die men kon oppeuzelen maar zeker niet geschikt om er bijvoorbeeld via gerichte analyses achter te komen hoe men bepaalde ziektes in de toekomst zou kunnen voorkomen door bloedonderzoek, dit nu kon niet want dat vergde teveel capaciteit in diverse Laboratoria. Om dan toch door te zetten vergt dat Inzet & Energie plus Professoren die je op een of andere manier willen ondersteunen, wellicht koesterden zij vroeger dezelfde heimelijke wensen, niemand die het weet maar voor de jonge Werner was het een geluk tot het moment dat zijn Professor vervangen werd, het ineens een heel stuk moeilijker ja bijna onmogelijk werd om deze noodzakelijke onderzoekingen uit te voeren. Voor ons Westerlingen onvoorstelbaar maar in de toenmalige DDR dagelijkse realiteit. Natuurlijk was niet alles slecht want de Wetenschap stond op een enorm hoog niveau mits men er voordeel uit kon halen, ook nu nog zijn er honderden voorbeelden die door de Bondsrepubliek zijn overgenomen na die geweldig mooie avond en nacht in 1989.

De Universiteit waar Kanselier Angela Merkel studeerde heb ik gezien, een kleine Universiteit die in Nederland en België wellicht geen bestaansrecht zou hebben gehad, het Niveau was echter zo enorm hoog dat ook vandaag Duitsland, Europa en de Wereld profiteert van de Kennis die Dr. Angela Merkel daar in die kleine Provinciestad aan die mini Universiteit vergaarde. Ook dat was dus de DDR, feit wat weleens over het hoofd wordt gezien, zoals gezegd, niet alles moeten we negatief benaderen, meer en beter bezien in het teken van die tijd.

De jonge Werner Anacker was als student al een krachtig gebouwd persoon die letterlijk met kop en schouders boven vele van zijn medestudenten uitstak. Geboren op het platteland in een zeer klein dorp in Thüringen was het al bijzonder dat hij naar het grote Oost Berlijn ging voor zijn studie Dierenarts. Als boerenjongen wist hij van nabij hoe belangrijk het was om vee gezond te houden, niet zo evident in die tijd, daarom dat zijn liefde voor dieren ook naar de duivensport werd doorgetrokken. Men speelde daar in de dorpen en steden de losplaatsen welke in Polen, Tschechie & Slowakije , Hongarije en af en toe zelfs Roemenie en Rusland lagen, naar het Westen mocht en kon immers niet.

Na de “wende”in 1989 werd dat gelukkig heel anders, de eerste busreizen werden georganiseerd, de liefhebbers uit het Oosten stonden te dringen om kennis te vergaren want ze wisten natuurlijk al jaren dat in het vrije westen duivensport op een veel hoger niveau was aanbeland dan in de DDR. Toen ook werd de Duivenbeurs in Kassel gestart meteen een doorslaand succes wat vertaald werd in 40 tot 50.000 bezoekers in alle hallen van de Messe. Iedereen kon daar zijn duiven slijten aan “Ossies” want ook zij hadden hun waardeloze Ostmarken ingeleverd voor harde West Duitse Marken, de markt was booming. Tot heden is “Kassel” nog steeds een van de drukst bezochte duivenbeurzen ter wereld, als u er nog nooit eerder was, ga er eens heen, u zult versteld staan van de diversiteit van- en aan  Standhouders en Bezoekers…!!!

Een van de eersten die met genoegen zeer vaak richting Westen ging was Dr. Kurt Vogel, een man klein van postuur maar een reus qua statuur in de duivensport ook al was dat niet zijn vakgebied, met enorm veel plezier denk ik terug aan de tientallen malen dat ik contact had met hem en aan onze briefwisselingen, vele boeken heeft hij geschreven samen met zijn Echtgenote Marianne, de duivenwereld weet niet half hoeveel baanbrekend werk deze man heeft verzet.

Ook de toen nog jonge Dierenarts Werner was een fan van Kurt Vogel, Werner had het geluk om, geen lid van de SED zijnde, toch een standplaats te krijgen in zijn geboortestreek, het gebied rondom Bad Salzungen, een goede 25 km verwijderd van de grens met Hessen. Hier bouwde hij samen met zijn echtgenote een prachtig huis met in het weiland natuurlijk een duivenhok, wat dacht u anders, veel duiven heeft hij van mijn hok meegenomen en we ruilen tot op de dag van vandaag onze duiven, zo hoort het ook bij goede vrienden. Werner beschouw ik na zo vele jaren als een echte vriend, we weten allen hoe zeldzaam ‘echte vrienden’ zijn, wel, met Werner en zijn Gezin hebben wij een welhaast perfecte band.

Als duivenliefhebber en dierenarts is het niet altijd simpel om de duiven thuis te zien komen, in zijn werkgebied zijn nog altijd enkele grote boeren en iedere dierenarts weet dat als het voor de liefhebber net niet kan, dan juist de hulp van de vakman nodig is om te helpen bij geboorte van kalveren, biggen, veulens en lammeren. Toch wist hij in 2008 de 1e Nationaal Boedapest te maken in zijn Zone, zijn duiven kunnen het maar Werner is een voorzichtig man die niet graag zijn duiven meegeeft op vluchten die weleens zeer zwaar kunnen zijn met te verwachten warm weer en het noodgedwongen vliegen over bergen en het Thüringerwald. Elk jaar kost het hem en zijn collega liefhebbers minimaal 20 – 40 duiven want ook hier is de Havik zwaar beschermd, zelfs jonge eendjes worden zo uit de vijvers gepikt en vormen een smakelijk maal voor deze moordenaars van de luchten.

Daarom dat hier altijd onwaarschijnlijk veel jongen gefokt worden, kwestie van er genoeg over te houden om ook als jarige en oude duif mee te kunnen spelen. Of ik nou bij mijn vrienden in het Erzgebirge, het Voigtland of in de Rhön ben, overal hoor je van gigantische verliezen.

Als duivendokter heeft Werner naam en faam wat ook logisch is want hij is een zoeker, iemand die graag wil weten waarom bepaalde zaken lopen zoals ze lopen, kortom, een Wetenschapper nauw verweven met de praktijk, iemand die dagelijks op zijn eigen hok ziet hoe duiven reageren en deze kennis ook toepast bij zijn vrienden in binnen- en buitenland. Als vriend sedert onheuglijke tijden profiteer ook ik natuurlijk van zijn enorme kennis, hij was het die bijvoorbeeld C-phos bij mij introduceerde toen nog niemand ervan had gehoord, nu profiteren niet alleen duivenliefhebbers van dit voortreffelijke product maar vooral de duiven zelf. Toen ik dit product als eerste bekendheid gaf in Nederland werd ik overstelpt met vragen, kwamen er gesprekken met Werner bij mij thuis waar ik dan enkele vrienden liefhebbers uitnodigde zoals Jan & Thei uit Vijlen en Vaals maar ook vele anderen tot op de dag van vandaag aan toe, vraag het aan Paul & Jan, Ton en Jos en Johnny & Toine en honderden anderen! Ook een bekende Duiven- & Dierenarts in het Oosten van ons Land heb ik al diverse klanten bezorgd voor dit product, hij heeft het inmiddels in zijn productenlijn opgenomen.

Samen met zijn vaste vriendengroep bezoekt ons Werner enkele malen per jaar om dan gezamenlijk de Voorjaarsbeurs en de Nationale Manifestatie te bezoeken, ook bij diverse huldigingen van mijn toenmalige competitie ‘op de ieretribuun’ was Werner een graag geziene Eregast. De mooiste dag in zijn leven als liefhebber beleefde hij op de Nationale vlucht uit Boedapest, zeer warm met een zeer traag verloop was hij de enige die in zijn Zone1 een duif thuis kreeg vroeg in de morgen op de tweede dag, van deze vlucht kreeg Werner er trouwens 5 van de 7 prima in de prijzen, toen ik hem ging feliciteren enkele weken later genoot hij nog steeds als een kind van deze magistrale zege.

Hoe wreed de havik kan zijn werd nog eens bewezen toen hij juist deze Boedapest winnaar uit het klad te pakken kreeg en er korte metten mee maakte, natuurlijk had hij deze duif niet meer moeten laten vliegen maar zo zit Werner niet in elkaar, zijn tweede prijsduif op die loodzware vlucht, een halfbroer van de Nationale winnaar werd enkele maanden later uitverkoren om als maaltijd te dienen voor de Havik.

Diplom Tierartz Dr. Werner Anacker, een fantastisch Mens en een super vriend die ook nog eens verslingerd is aan de Duivensport, niets van arrogantie maar integendeel iemand die met beide benen stevig in zijn eigen streek verankerd is, een Persoon die we eigenlijk allemaal als vriend moesten hebben, iemand die natuurlijk van zijn beroep als dierenarts moet leven maar nooit te beroerd is om, al is het midden in de nacht, de helpende hand uit te steken om een onfortuinlijke duivencollega te helpen.

Samen met zijn lieve echtgenote, hun twee kinderen en 3 kleinkinderen is en blijft Werner de centrale figuur die alom respect afdwingt en waardering oogst, kortom een Man zoals een Man eigenlijk hoort te zijn. Als je na zoveel jaar nog steeds blij bent als hij thuis komt logeren en daarna wat liefhebbers te bezoeken geeft dit al aan dat hij een bijzonder aimabel en prettig mens moet zijn, wel deze kwalificatie is Werner op het lijf geschreven.

Graag wens ik hem en zijn prachtig Gezin alle Goeds voor de Toekomst, dat hij nog vele jaren mag genieten van een goede gezondheid en veel vreugde met- en in zijn geliefde duivensport. Hopelijk komt hij nog vele malen naar ons toe om te ‘klappen’ over duiven, over de wetenschappelijke kant van producten en over de wens om steeds betere duiven te kunnen kweken. Dr. Werner Anacker, merci voor dit kleine interview.